يا مقلب القلوب والابصار/ يا مدبر الليل و النهار/ يا محول الحول و الاحوال / حول حالنا الي احسن الحال...
اي كردگار مهربان، اي آفريننده ي زمين و زمان...
در اين موسم بهار كه زمين و طبيعت، بار ديگر زنده شده است...
در اين ايام نشاط و اميد كه نوروز جانهاست...
براي ما ، ديده اي حق بين، دلي حق شناس، زباني حقگو، گامي حقپو، مقدر فرما...
بارالها... هرگز مرا در كام امتحانات و فتنه ها، به خودم مسپار...
معبودا،رحيما...
در سال جديد، بيش از جمال ظاهر، به جمال باطن نياز دارم...بيش از درمان جسم، به درمان روح محتاجم...بيش از رفاه و زرق و برق دنيا، به خوشبختي آخرت نيازمندم...
خدايا...عافيتم را در جسم، با سلامت روحم كامل گردان، غنايم را در معيشت، با عزت نفس و مناعت طبع، مضاعف ساز و سال جديد را ، مقطعي براي آبادي خانه ي آخرتم مقدر فرما و دلم را با رضاي خويش، شاد فرما...
اي كردگار عزيز:
به ما ملت ايران، توفيقي ده ، آنگونه كه رشد و طراوت و رويش جوانه ها، از بطن طبيعت مرده و زمستان زده، محقق گشتش، ارزشهاي معنوي و مكارم اخلاق را در خود زنده كنيم و آن سان كه خانه و محل زندگي خويش را از پليديها پاك كرديم، كشورمان را نيز از ناپاكان و خائنان و منافقان جديد، پاك كنيم و سال 1389 را سال پيروزي و سربلندي روزافزون انقلاب و خذلان و نابودي مستكبران عالم قرار ده....آمين
نظرات شما عزیزان:















































